W weekend pogoda dopisała i na beskidzkich szlakach pojawiły się tłumy turystów. Prawdziwym oblężeniem cieszył się Leskowiec i pobliskie schronisko.

W weekend aura dopisała. Słońce i prawie letnia temperatura sprawiła, że na beskidzkich szlakach pojawiło się mnóstwo turystów. Mieszkańcy ruszyli na Jaroszowicką, Potrójną, zaś prawdziwym oblężeniem cieszyła się Groń Jana Pawła II, Leskowiec i pobliskie schronisko.

To jedne z ulubionych miejsc wypoczynku mieszkańców Wadowic i okolic, nic dziwnego, że spotkać można było mnóstwo wypoczywających, wędrujących pieszo, na rowerach opalających się, zaś kolejka do zakupów w schronisku sięgała kilkudziesięciu osób i swoje trzeba było odstać.

Pamiętajmy, aby wędrując nawet na krótkie dystnanse, zapisać numer alarmowy w górach 985 lub 601 100 300 oraz zainstalować aplikację RATUNEK, która w razie wypadku lub zaginięcia pozwoli szybko zlokalizować osobę potrzebującą pomocy i dotrzeć ratownikom do niej w jak najkrótszym czasie.

Historia Schroniska PTTK Leskowiec im. prof. Czesława Panczakiewicza sięga dwudziestolecia międzywojennego.  W 1926 roku w Wadowicach powstało Koło Oddziału Babiogórskiego w Żywcu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Pierwszą poważną i jak się okazało bardzo trafną inwestycją wadowickiego Koła była właśnie budowa schroniska. Wiosną 1932 roku wykupiono od jednego z gospodarzy ze wsi Targoszów podszczytową część hali na Jaworzynie. W 1933 roku w ciągu zaledwie trzech miesięcy wybudował schronisko cieśla z Targoszowa Jan Bargiel. Koszt budowy wyniósł 12 tysięcy złotych, na które składały się dotacje własne Koła PTT w Wadowicach oraz Zarządu Głównego PTT. Oddział PTT w Żywcu przekazała dla obiektu część wyposażenia ze schroniska na Markowych Szczawinach. Budowę schroniska nadzorował osobiście Czesław Panczakiewicz. Uroczyste otwarcie obiektu miało miejsce 3 września 1932 roku, a inauguracja pierwszego sezonu narciarskiego niespełna dwa miesiące później - 1 listopada. 3 września 1933 roku poświęcenia schroniska dokonał ks. Edward Zacher, katecheta Karola Wojtyły i przyszłego papieża Jana Pawła II.

Pierwszym gospodarzem schroniska, od 1932 do 1938 roku był Franciszek Byrski. Po nim przyszedł Jan Targosz z żoną i prowadził go do 1945 roku. W czasie okupacji funkcjonowanie schroniska podlegało bielskiemu towarzystwu "Beskidenverein". Wycofujące się w 1945 roku oddziały Volkssturmu, mające za zadanie spalić schronisko, zostały przez gospodarza tak uraczone bimbrem, że "zapomniały" schroniska podpalić.  W 1946 roku krótko gospodarzem schroniska był Stefan Bargiel, a po nim od 1947 roku Jan Rzycki z żoną. W latach 1955-58 schronisko prowadził Wiesław Szafrański z żoną, a po nich przejął je Władysław Korzeń, prowadząc go do 1970 roku. Najdłużej dotąd gospodarzami byli Maria i Kazimierz Malarzowie - do 1996 roku. Od tego roku gospodarzą na Leskowcu Halina i Jan Lizakowie. Obecni gospodarze gruntownie wyremontowali i rozbudowali schronisko, przystosowując go do zwiększającego się w tym rejonie ruchu turystycznego, a obsługę turystów dostosowali do ich również rosnących wymagań.

(Marcin Guzik)

Ostatnie artykuły z kategorii Hobby:

Już po raz siedemnasty w Lanckoronie rajd śladami konfederatów barskich

TKKF Leskowiec zaprasza na XXIII Rodzinny Rajd Rowerowy

Zuchy i harcerze pielgrzymkowali do Kalwarii

Kolejne Twórcze Spotkanie przy Herbacie. Tym razem skrzynki decoupage

Na Jeziorze Mucharskim oficjalnie otwarto tegoroczny sezon żeglarski