Unia nie będzie już finansować takich betonowych koszmarków jak wadowicki rynek

Opublikowano: 04 lipca 2022, 13:50

Fundusze Unii Europejskie nie będą wspierać nieprzyjaznych klimatowi rewitalizacji miast w Polsce, takich jak m.in. betonoze na Placu Jana Pawła II w Wadowicach. Idzie ku lepszemu?

Od tej perspektywy finansowej fundusze unijne nie będą wspierać nieprzyjaznych klimatowi rewitalizacji polskich miast i miasteczek – napisała Dyrekcja Generalna KE, która odpowiada za politykę UE dotyczącą regionów i miast.

To odpowiedź na medialną burzę wokół remontu wycięcia wszystkich drzew z "rewitalizowanego" niedawno rynku w Leżajsku a który był w około połowie opłacony przez Regionalny Program Operacyjny Województwa Podkarpackiego na lata 2014-2020 – który z kolei otrzymał pieniądze z unijnego Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Dyrekcja odesłała także do zapoznania się z przyjętą 30 czerwca tego roku umową partnerską między Komisją a Polską, w której określono polską strategię inwestycyjną w ramach polityki spójności na lata 2021–2027 o wartości 76,5 miliardów Euro. Przez następne 5 lat fundusze spójności mają m. in wspierać transformację ekologiczną i cyfrową, konkurencyjny, innowacyjny i zrównoważony wzrost gospodarczy kraju oraz sprzyjać włączeniu społecznemu i rozwojowi umiejętności osób mających trudności z integracją na rynku pracy.

Centralne place Polskich miast to w ostatnich latach bezduszne, betonowe patelnie, na których ciężko wytrzymać w upalne letnie dni. Niestety ponad dekadę temu "betonoza" dopadła też i Wadowice i jego pełen uroku małego miasteczka rynek. Niestety w ostatnich latach panuje taki trend "betonowania" rynków, dotknął on też takie miasta w kraju jak Kielce, Włocławek, Skierniewice, Lubaczów, Skawine, Łomżę, Wągrowiec czy Bartoszyce. Tam również "mądre głowy" wycięły drzewa i położyły granit. Ani to nie ma uroku, ani nie jest funkcjonalne...

Wadowicki rynek wytyczony został po lokacji miasta na niemieckim prawie chełmińskim w 1430 roku jako kwadrat. Po pożarze w 1819 roku nastąpiła zmiana linii wschodniej ściany placu: wyburzono budynki i ich linię przesunięto tak, by stały na równi z fasadą Bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Prawdopodobnie na placu stał kiedyś ratusz. Najstarsze budynki wybudowane wokół placu pochodzą z XIX wieku. Stoją one przy ścianie zachodniej i wschodniej. Na północnej ścianie placu zbudowany jest budynek magistratu pochodzący z I połowy XIX wieku.

Przez lata nazywany był po prostu rynkiem i był pustym placem z niewielką ilością drzew, na którym odbywały się targi czy ważne uroczystości. W czasie okupacji niemieckiej nosił nazwę Adolf Hitler Platz. Po II Wojnie Światowej z kolei otrzymał nazwę Plac Armii Czerwonej a na środku stanął pomnik dłuta Franciszka Suknarowskiego upamiętniającego poległych na ziemi wadowickiej żołnierzy radzieckich. W 1996 roku przeniesiono go na wadowicki cmentarz skąd niedawno został wywieziony i zniszczony. 16 lutego 1995 uchwałą Rady Miejskiej w Wadowicach, wadowicki rynek zyskał imię Placu Jana Pawła II.

Centralny plac Wadowic przez długi czas wyglądał jak park: z alejkami, fontanną i mnóstwem zieleni. Niestety w 2010 roku rozpoczęła się przebudowa rynku, po której stał się, jak wiele rynków w Polsce, betonową pustynią z niewielką ilością zieleni, na której ciężko wytrzymać w upalne dni lata. Nikt mieszkańców nie pytał, czy chcą takich zmian, a plac jest swoistą "pamiątką" po rządach burmistrz Ewy Filipiak.

Tak wadowicki rynek prezentuje się obecnie:

A tak wyglądał w poprzednich latach:

A wam jaki rynek bardziej się podoba? Betonowy czy przypominający park?

(Marcin Guzik)
(zdjęcia: Marcin Guzik, Marek Nowakowski, Marek Glanowski, archiwum Zdzisława Kłobucha, album Ziemia Wadowicka)